شعر بی نقطه
دلدار
طلای طُرّه ی دلــــدار وامی
دهد او روی دل را در سلامی
که طعم کــــام ماهم دُرّ اعلا
همـــــاره ماهواره سوی والا
اگر او رو مرا هم درد مرهم
مُــــراد دل سراسر دارد عالـــم
سرای سعی درداروی مــــاهی
هوای مهر در هـر مهر و ماهی
گَرَم گرما دهی مهری که درمِی
دلم را وحی هادی گو مرا کِی